Hiç tanımadıklarını özler mi insan ? Sevebilir mi hiç görmediği birini.
Hayır hayır aşktan bahsetmiyorum. Din de değil mevzu.
Elde bir sorun var ancak şuan her taraf vaha ama bilmeliyiz ki burası bir çöl değil.
Edebiyata nasıl giriş cümlesi gerekir bilmiyorum o yüzden direk konuya gireceğim. Günümüzde askıya alınan edebiyat
unutulmaya yüz tutmuş durumda.Yaşatmaya çalışanlar var ancak karada kürek çekilmeyeceğini biliyorlar. Darmadağın, herbiri
birbirine düşman yazarlar
kimi siyasetin ırkçı tabirine kendini kaptırmış deha yazarlar, kimi kabuğuna çekilmiş Necipler, Yahyalar.
Ortalığı boş bıraktılar. Çoluk çocuğun makarası olmuş şiir artık iki cümle kur sana da desinler şair.
Bu seviyeye düştü edebiyat ve şiir. Bir el atın ağabeyler yok mu cepsiz bir Akif aranızda, kitabını satmaktan çok okumayı seven hiç mi kalmadı
neden karşı çıkmıyorsunuz bu tutuma ? Üstad dururken çırak kitap çıkarıyor reklam yapıyor cebine nevale girerse 2. Baskı anında çıkıyor.
Edebi kişiliği yok roman tekniği yok maksat duygulara hitap etmek. Yolda bir köpek aciz bakarsa bana duygulanırım.
Kanadı kırık bir serçe görsem duygulanırım tamam ben şairim yazarım ! Beslenilen şey duygu, platonik bir aşk hikayesi
yada sizofren bir aşık canlandır okunsun milyon defa git kitaplarını da imzala. Tamam başarın var çok okuyorlar seni, senden besleniyorlar
farkına varın yeni nesil bu kitaplara ayna tutulmuş gibi.Bir yol gösterici yok ki. Nerde alafranga hayata karşılık doğulu kimliği
nerde Kurtuluş savaşının buhranlı havasıyla yoğrulmuş bir edebi eser. Geçmişten ders verip yol gösteren bir yazar yok. Toplum için sanat gereği gibi yapılmıyor, zaten toplum için sanat sadece siyasi emeller üzerine artık.
Yoksa yazarlarımız mı milli değil ?
Bitti mi milli bilinç nerde bizi bize getirecek edebiyat akımları.Çağa mı ayak uyduruyorlar çağa göre mi eser veriyorlar. Öyleyse neden hala eski çağ eserleri daha çok okunmakta. Bir yandan da şiir sokakta tecavüz edeni her geçen gün artıyor
şiir'in ne işi var sokakta ? Bir Cumhuriyet dönemidir gidiyor gitsin ilelebet gitsin
ama yol göstersin... Her kitabın başına aşk konmasın. Siyaset uzvu olmasın kitaplar.Politikanın bumerang sözlerine çelenk gibi eserler yazılmasın.
Kısacası ağabeyler 'Sanat için sanat'.Bu akımı Edebiyatımıza tekrar getirmek gerek.Yoksa ortada bir Edebiyat kalmayacak.
Garipçiler,2.Yeniciler,Maviciler edebiyat dersi konusu olmaktan çıkıp tarih dersinin konusu olmaya başlayacak gibi...
0 yorum:
Yorum Gönder